Mijn vorige week stond in het teken van poëzie. Daar zal de dag van Poëzie wel voor iets tussen hebben bezeten. Nieuwsgierig was ik op donderdag naar het evenement “Dichter in de bibliotheek” getrokken. De winnaar van de gedichtenwedstrijd van de stad zou er worden bekendgemaakt.
Eerst werden er gedichten voorgelezen natuurlijk en liederen gezongen. In de zaal hingen alle 29 deelnemende gedichten. De spanning werd mooi opgebouwd. Maar ergens wist ik, dat mijn inzending niet zou winnen.
De winnaar bleek iemand die ik kende en ik was oprecht blij voor haar. Het winnende gedicht was speels en beschreef op originele wijze hoe de liefde de dichteres naar onze stad had gelokt. Ze werd zo verdiend het middelpunt van ieders aandacht.
Toch knaagde er nadien iets bij mij? Wat vond de jury eigenlijk van mijn gedicht? Was het goed of maar zozo? Weer die twijfel…
Op zondag nodigde S. van onze letsgroep iedereen uit om bij de beelden van de hazen in het centrum van de stad, gedichten voor te lezen rond het klimaat. Ik schreef er zelf eentje dat ik ook op de blog van de 4de Queeste zette.
We waren maar met een klein groepje, maar het evenement was leuk en gezellig. Zoon M. filmde het gebeuren zodat we er ook een video van kunnen maken voor op de Queestenblog.
Iemand had thee en koekjes meegebracht om het poëtisch moment mee af te sluiten. Het smaakte heerlijk in het koude zonnetje.
En daarna besloten enkele deelnemers om nog een ommetje te joggen. M. vergezelde hen. En ik erachter met de fiets om te filmen. Het was bijna zoals in mijn verliezende gedicht 😉
Oevers
Van je stad,
Naar je Buylaers
Van je Moslbroek
Naar je Industriepark één
Ik volg je
Als een haas
Op mijn stalen ros
Je brengt me naar daar
En ook weer terug
Naar huis
In Lokeren
Mijn lief
Ann, Frank en de Kinderen 